Toen wai op ’t Wihelminaplein wônden, wai kwaame daor in 1944, nèffe Nelleke Maos en Piet van de Laor te woone, kwaam Theui de mèllekboer iederen dag bai ons mi mèllek aon de deur en z’n brôod op eete, want ons moeder zette aaltei ’n bèkske, assie in onze straot war.

Nao êenige tèèd ging ik ’s Woensdags-smiddags en ’s Zaoterdags hil d’n dag, mee toerrije, ge wit wèl: mi  mèllek en zô, langs de deur, ik war toen ’n jaor of negen of tien.

Elleke Zaoterdagmèèrige om half zis aonlôope naor het Zuivelfebriek, bai de kerruk,Theui  war daor al netuurluk, waor gelaoje moes worre veur d’n halve toer.

Wai han dan un héél stôtskèèr vol mi mèllek, van alderaande pap, joggert, karnemelluk en nog wà boter en zôo.

As wai vol waare, liepe wai aon om wir op tèèd mi de toer te kunne beginne.

Dè war zwaor wèrruk, mi de stôtskèèr lôope, mar gelukkig hoefde wai nie hil ’t wèrruk allêiin te doen,Theui ha nameluk unnen dötsenherder, Stefan hiette die, dietie onder de kèèr spande en die kos goed trekke, wai hoefde allêin de kèèr mar omhôog te vatte en te haawe en aon de gang te maoke en dan begossie mi te hellepe.

Om ’n uur of aacht – half negen -- waare wai waor wai zèèn moese, en konne wai begiene mi Theui zunne toer.

Theui hà zôwè de helft vanZummere as klaant .

Om ’n uur of êen ginge wai wir bijlaoje, op het Zuivelfebriek bai de kerruk, waor dan wir de aandere helft van de toer klaor stond en ’t leeggoed wir trug ging naor de Zuivelfebriek.De Stefan hà dan ôk al wà gegeete, terwèil wai aon de koffie zaate bai ons thois.

Om ’n uur of halluf zis waare waie zôwè klaor en konne wai wir op hois aon, dé zin wai dan, wai bedoelde het Zuivelfebriek  netuurluk, waor al ’t leeggoed wir moes worre ötgelaoje en Theui wir de bestellingen vur d’n aanderen dag (’s Mondags) opgaaf, dan kos ie wir op tèèd vertrekke!!!!

Ik kreeg dan vanTheui ’n komplimentje en hai zeej dan: asteblief hier hèddoew traktement, ik hà dan toch al wir mooi twee kwartjes, om bij Rijntjes’s Zondags unnen ijs te vatte. Die hà zônne lekkeren ijs, (van d’n IJsspecialist).

Rijntjens ha ne winkel in de kanaolstraot wôr wai zondags altijd iets gingen koupen..

Ik liep dan wir op hois aon en waar om ongeveer ’n uur of zeuve thois.

Dôod muug dè wel, mar ôk voldaon, want ik hà toch iemes geholpe èn daorbaio ha’k nog wà verdiend ôk.

Dur mi toer te rije, hè’k grôote wardêering gekrige vur hil die meense die durren botterham langs de deur moesse verdiene!!! Aaltei dur weer en wènd, dè valt nie mee!!!