De tijd van Kerstmis komt er aan, dat zie je in elke krant:

Veel duur diners en brunches, kan je reserveren in elk restaurant.

Zo moet je in de moderne tijd Uw Kerstfeest gaan vieren

Vooral héél sjiek met véél bestek en glazen wijn versieren.

Een boom die kan er nog wel bij, en ook desnoods een Kerstman,

Maar waar het allemaal omgaat, daar merk je niet zoveel van.

Als ik dan denk aan vroeger, aan mijn kindertijd,

Hoe wij toen Kerstmis vierden,dan voel je toch wel spijt.

Voor het eerst mee naar de nachtmis, dat was iets heel aparts toen,

Gij wist niet wat komen ging, of wat je daar moest doen;

In het holst van de nacht je bed uit in de kou,

En nuchter naar de kerk toe,dat was iets nieuws voor jou.

Wij waren al héél vroeg gegaan, zodat we een stoeltje hadden,

Want anders moest men blijven staan en het duurde schijnbaar lang.

Onze Pa,die zong in het kerkkoor, iets van gregoriaans,

Zo had ik dat gehoord toen hij dat zei tegen onze Ome Frans.

In de kerk daar stond een stal, met beelden levensgroot,

Ik kon het goed zien, want ik zat naast de kameel zijn achterpoot.

Het orgel speelde Kerstliedjes, wij zongen met het jongenskoor mee,

Van wij komen te samen, en op de aarde overal vrede.

En toen het begon kwam de pastoor, met héél veel personeel,

Drie heren en veel misdienaars, het was een mooi geheel.

Ik dacht toen nog:met zoveel man, dan zal het wel gauw gedaan zijn,

Want na afloop had ons moeder gezegd, dan was er voor ons konijn.

Maar toen begon het kyrie, ik denk wel zo'n tachtig keer,

Eerst de soliste, en daarna met allemaal samen weer.

Maar dat het lang zou gaan duren, dat kon je toen al zien,

De pastoor ging telkens weer zitten, voor een minuut of tien.

En toen begon het Gloria, toen was het helemaal raak

Het leek wel net een donderbui die in de kerk opstak.

Het daverde door heel je lijf, al dat gregoriaans,

Je wilde meteen gaan lopen, maar daarvoor kreeg je niet de kans.

Ik zat daar te kijken naar het Kindje en de schapen,

En dacht als het een echt kindje was, dan kon het zo nooit slapen!

Zo ging het toen nog lang door, en ik kreeg steeds meer kou,

Verwarming hadden ze toen nog niet,mijn handen waren nu echt blauw.

Toen eindelijk na het kruis iedereen naar huis kon gaan,

Was je blij dat moeder thuis een warm konijn had staan.

En met de ribbels in je knieën van de rieten stoel,

Had je toen toch meer als nu, Een echt Kerstmisgevoel.

Een zalig Kerstfeest!